Przed Państwem uczeń klasy pierwszej

Dziś pierwszy dzień w szkole, zapoznanie z nowymi koleżankami i kolegą, z nowymi Paniami.

Najpierw była radość, potem trochę łez. Z zajęć Michał wyjechał zadowolony, ale już jutro chce sobie zrobić wagary

Pierwszy tydzień może nie być łatwy, mamy ogromną nadzieję, że z biegiem czasu będzie lepiej

Michał pracowicie wykorzystał 2 ostatnie tygodnie wakacji. Codziennie 2 godziny fizjoterapii, praca nad wzmocnieniem ciała i większą mobilnością rąk, do tego godzina neurologopedii, ćwiczenia oddechowe i zabawy, podczas których Michał doskonali swoją metodę komunikacji.

Od poniedziałku zaczynamy nowy etap, cieszymy się, ale jednocześnie przeżywamy lekki stres. Trzymajcie kciuki

Trudno jest się żegnać z miejscem i ludźmi tak oddanymi dzieciom, nie obyło się bez wzruszeń od samego rana

Michał trafił do fantastycznej grupy, w której czuł się akceptowany, zaopiekowany, bezpieczny, zawarł swoją pierwszą przyjaźń.

Każdego ranka budził się i przebierał nogami, na swój sposób ponaglając, że chce już iść do przedszkola.

Dziękujemy Panu Dyrektorowi i Pani Wicedyrektor oraz całej kadrzej z Przedszkole Specjalne 213 za opiekę nad Michałkiem.

Szczególnie dziękujemy cioci Tosi, cioci Dominice, cioci Agnieszcze i cioci Marysi za ich wielkie serducha

Terapeutom panu Piotrowi, Paniom Kasiom, Pani Marcie, Pani Agacie pracującym z Michałem za pomysły i za to, że każde zajęcia dawały Michałowi frajdę.

Dziękujemy za ten czas

Michał ma za sobą drugie uzupełnienie pompy Baclofenem, dawka zwiększona o 10%, nie decydujemy się na duże skoki by nie osłabić zbytnio Michała w centralnej części ciała. Tym razem Michałowi w szpitalu towarzyszył tata.

Korzystając z wakacji postanowiliśmy naszą „turystykę medyczną” urozmaicić i pozwiedzać Jurę Krakowsko-Częstochowską, w końcu podróże kształcą